De wedstrijdDe Grote Herfstprijs heeft sinds enkele jaren haar vaste parcours te pakken. Werd er in het verleden ook wel eens naar Chaville gepeddeld, dan is nu de aankomst steevast op de Avenue Grammont getrokken, een laatste rechte lijn van ongeveer 2 kilometer. Vaak voer voor sprinters maar ook vrijbuiters kunnen hier hun kans grijpen.Parijs-Tours vormde het voorlaatste element in de wereldbeker. Vanaf 2008 degradeerde de wedstrijd echter naar 1.HC niveau. |
De absolute ranking (t.e.m. 2011)
(opgemaakt door het totaal van de scores overheen alle edities) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
In een boeiende finale trokken drie Fransen olv kampioen Vogondy in de
aanval, ook Jan Kuyckx kon nog aansluiten. Die vier haalden tot 23
seconden voorsprong maar het peloton lag op de loer. Op de laatste bult
wipte Philippe Gilbert tot bij de kopgroep, terwijl Pozzato op enkele
tientallen meters bleef hangen. Daarna reed ploegmaat Michaël Delage zich de
ziel uit het lijf om de vluchters uit de greep van het peloton te houden -
waarna Phil het knap afmaakte! |
|
|
|
|
|
|
|
|
Met Gilbert en Devolder leek België lange tijd op weg naar
een 1-2-tje, maar het gepoker van die laatste deed de youngsters de das om
in de laatste 200m. Erik Zabel liet zien dat hij nóg áltijd niet versleten
is en neemt afscheid van T-Mobile met sprintzege. Hij klopt Bennati, Davis
en McEwen. |
|
|
De traditionele lange vlucht op weg naar Tours leek deze keer niet tot het einde te reiken.
Op 15 km van de streep schudde Erik Dekker zijn laatste metgezel Goussev van
zich af. Toch leek het sprookje voortijdig te stranden want hij werd bijgehaald door een trosje
kleppers. Maar Erik ging nog eens, Kessler volgde nog en ook die moest in de finale meters afhaken. Wat een stunt! WB nummer vier ! |
|
|
Ondanks een late uitval van mister Worldcup Paolo Bettini werd het dit jaar toch een massasprint. Alessandro Petacchi leek op weg naar zijn eerste wereldbekerwinst maar de motor viel vroegtijdig stil. Erik Zabel had hier lang geleden zijn eerste klassieker gewonnen en deed het in 2003 dus met plezier nog eens over. |
|
|
Een ontsnapping met marathonman Jacky Durand ... dat staat niet altijd garant voor succes. Maar deze keer dus wel, al was het weliswaar zijn compagnon de route Jakob Piil die met de bloemen mocht zwaaien. |
|
|
Pas aangenomen door Domo Farm Frites na zijn schorsing en dan uitpakken met een stunt. Jacky Durand, hij natuurlijk, bleek een goede metgezel maar toen de adem van het achtervolgend peloton hen in de nek blies, was het moment gekomen voor Riri om solo te gaan. Gejaagd door de wind (en de vergezellende moto's, beweerde de concurrentie) lukte Richard Virenque een spraakmakende klassieke zege! |
|
|
Stevig geprikkeld doordat de Italiaanse selectieheer hem aan de kant liet
voor het WK trok Andrea Tafi met enkele gezellen, waaronder Rik Verbrugghe
en Nico Mattan, op avontuur. Die Belgen bleken niet opgewassen tegen
Andrea die zomaar van zijn collega's wegfietste en een nieuwe
wereldbekerzege aan zijn palmares toevoegde. |
|
Laatst gewijzigd op 11/10/2011 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 12 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen