Kraft werkt in de diepte ...

Gigabike sprak met Dimitri Merckx -winnaar van Kuurne-Brussel-Kuurne.

Bij velen was het al serieus beginnen kriebelen en nu mag je er volledig van genieten. Het nieuwe gigaseizoen is alweer begonnen. Zoals elk jaar ga ik hier en daar een verdienstelijke Gigabiker interviewen zodat jullie ook wat meer te weten komen over de mens achter die naam op het computerscherm. Op Het Volk winnaar Karel Kellens is het nog even wachten want die heeft het druk druk druk (met ‘tickeren’) maar er was nog een opvallende winnaar tijdens het openingsweekend. Een winnaar met een opvallende wielernaam ... Dimitri Merckx.

Dimitri, hoe voel je je?

Na mijn derde plaats in de Omloop Het Volk was ik bijzonder fier op mijn leidersplaats in het nieuwelingenklassement. De witte trui vind ik een van de mooiste leiderstruien die er bestaat – samen met de roze trui in de Giro. Ik loop er al een hele week mee te pronken. Dat ik daarbovenop nog eens een klassieker win, maakt het nog mooier. Het overtreft mijn verwachtingen, want ik kwam met beperkte ambities aan de start. Ik wou met mijn eerste deelname aan Gigabike vooral naambekendheid verwerven en goed meedraaien tijdens de voorjaarsklassiekers.

Had je verwacht dat je ging winnen?

Dat ik Kuurne-Brussel-Kuurne ging winnen, had ik helemaal niet verwacht. Toen ik zag dat Marcel Sieberg zich naar de tweede plaats spurtte, keek ik op de site snel na welke deelnemers deze man in hun Gigaploeg hadden. Dat waren er niet zo veel (lacht). Dat ik in het algemeen klassement diezelfde dag nog werd voorbij gestoken door Frederik Vanholle, vond ik niet zo erg. Eerlijk, ik heb echt genoten van die enkele uren aan de leiding!

Wie is Dimitri Merckx? En ben je familie van?

Ik ben een 28-jarige leraar uit Mechelen. In 2002 verhuisde ik naar Berchem. In het Antwerpse nachtleven kwam ik in contact met Jay Jay Raeman – de winnaar van de groene trui van vorig jaar – die mij warm maakte voor het spel. Ik heb uren mogen luisteren naar zijn strategieën om ritten te kapen en de groene trui te pakken.  Mijn achternaam is wel Merckx, maar ik heb geen enkel familielid in Meensel-Kiezegem. Mijn voorouders hebben altijd in het Mechelse gewoond. Toch ben ik al van jonge leeftijd beginnen fietsen. Mijn specialiteiten waren de kasseien. Het slechte weer was ook mijn bondgenoot. Er zijn niet weinig fietstochten in de Vlaamse Ardennen geweest waar ik de kop nam en de hele familie loste. Maar het is steeds bij recreatief fietsen gebleven.

Wat vond je van de koers?

Ik vond K-B-K een koers met leuke wendingen. Eeckhout die door de wedstrijdjury uit koers wordt genomen omdat hij zogezegd aan een neutrale motor hangt, de vluchters die nog gepakt worden, de Steeg die Boonen lanceert, Boonen die het afmaakt en Sieberg die tweede wordt: geef toe, qua amusementswaarde kon het wel tellen, he.

Waar ga je dit jaar eindigen? Nog doelen?

Ik heb mijn ploeg samengesteld met het oog op de voorjaarsklassiekers. Met mijn fantastisch openingsweekend en dit interview, vind ik mijn eerste seizoen al meer dan geslaagd. Maar denk nu niet dat ik nu op mijn lauweren ga rusten… Ik ben competitief ingesteld. Mits enkele goede transfers wil ik in het najaar ook nog voor de bloemen gaan.

Wat zijn je jokers en waarom?

Marcel Sieberg van Milram en Steven Caethoven van Chocolade Jacques zijn mijn twee jokers. De eerste heeft al bewezen waarom, de tweede zal dat nog doen. Met dank aan mijn tipgevers uit het milieu.

Hoe ben je in Gigabike verzeild geraakt?

Zoals reeds eerder gezegd, ben ik sinds enkele jaren bevriend met Jay Jay Raeman. Hij heeft er nu 2 Gigaseizoenen opzitten, en niet zonder succes. Zijn pogingen om mij warm te maken voor het offline spel Football Manager zijn niet helemaal geslaagd, maar de tijd die hij investeerde in de infosessies over Gigabike waren wel productief. Vorig seizoen supporterde ik mee voor zijn team ‘Opzij, opzij, Abdu komt voorbij’. Toen hij de groene trui dan ook nog won, heb ik een shirt ontworpen waarmee hij naar Gigafinish ging. Daar staan ook mooie foto’s van op jullie site. Dit seizoen vestig ik al mijn aandacht op mijn Bastards.

Ik denk dat Jacob Bax je ook wel zal bedanken dan. Zo’n gratis naambekendheid is mooi meegenomen. Je zit nog niet in een kliek. Heb je geen ambitie om er zelf een op te richten of je aan te sluiten bij eentje?

Daar ben ik nog niet echt mee bezig. Ik probeer mij voorlopig te concentreren op mijn team en het spel.

Je hebt het nogal voor Belgen of vergis ik mij?

11 Belgen in een ploeg van 30 valt nog mee, niet? Ik geloof dat vooral de Belgen presteren in de voorjaarsklassiekers. Aangevuld met enkele Flandriens vermomd als buitenlander, denk ik dat mijn ploeg het voorjaar goed kan meedraaien. Ik ding niet mee naar de schoonheidsprijs van de ploegnaam. Floyd’s Bastards verwijst naar de man die voor mij de Tour van ’06 kleurde, en zijn doortrapte, maar succesvolle buitenechtelijke zonen. Een visioen dat ik eens had.

Je bent nu ook even gigaleider geweest. Al enig besef wat dat met een mens doet?

Het spoort me in elk geval aan om nog beter te willen presteren. Ik heb al veel toffe mailtjes gekregen en dat doet een mens altijd deugd!

Dat doet ons plezier. Geniet ervan. Er komen nog Vlaamsche voorjaarsklassiekers dus de concurrentie weet al met wie ze moeten rekening houden. Nog veel amusement met Gigabike en de groeten aan mijn broer als je hem nog eens tegenkomt in het Antwerpse nachtleven. Niet te zot hé jongens!

Weldra mogen jullie ook een interview verwachten met Charelke maar nu is het aan jullie om een gigainterview te versieren door belangrijke wedstrijden te winnen. Voor alle duidelijkheid. Een protourwedstrijd winnen staat gelijk aan een interview. In alle andere gevallen hangt het af van de tijd & creativiteit van de interviewer. Succes ermee!

Interview : Steven Raeman



Een enthousiaste Dimitri na zijn zege in Kuurne, dat hem vijftig minuten Giga-leiderschap opleverde ... maar ook al minstens één week de witte leiderstrui.


Laatst gewijzigd op 09/03/2007 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 8 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen