Het is altijd leuk als je naaste familie van de
stichters van gigabike kan interviewen. Kwestie van eens wat randinformatie te
bekomen. We trokken op een vroege ochtend naar de erg succesvolle gigabiker
Frits Samoy die net op de rollen z’n benen aan het opwarmen was.
-Wie is Frits Samoy? Omschrijf
jezelf eens.
Frits Samoy is de jongste telg uit het geslacht Samoy uit Wevelgem. Ondertussen
reeds 15 jaar uitgeweken naar het Waasland, meer specifiek de parel van het
Waasland Sombeke. Ik leef daar gelukkig samen met mijn vrouwke en mijn drie
schatten van kinderen. Naast mijn professionele bezigheid als boekhouder van het
plaatselijke OCMW, hou ik me vooral bezig met verbouwen (37-jarenplan) en ben ik
intensief actief in het amateurtoneel. Twee jaar terug hebben we een nieuw
theatergezelschap opgericht in Temse, dat begin dit jaar zijn eerste productie
op de planken heeft gebracht. Niet zonder succes, wie meer wil weten, vindt ons
op www.theaterflanel.be.
* Hoe staat het met jouw eigen persoonlijke sportieve
belevenissen ?
Zoals geweten binnen familiekringen ben ik een fervent fietser. Ik fiets dan ook
iedere dag 4 kilometer heen en terug naar mijn werk. Voor de rest beperkt ik mij
tot passief sporten, waarbij turnen een van mijn favorieten is, niet in het
minst omdat mijn 2 zonen beiden competitief aan toestelturnen doen. Met als
voorlopig hoogtepunt een bronzen medaille op het Vlaams Kampioenschap AGH
b-niveau.
-Had je gepiekt naar deze wedstrijd of is het eerder
toeval geweest?
Nee ik heb niet specifiek ingezet op deze wedstrijd, maar toch is het niet echt
toeval. Na een mislukte seizoensstart heb ik vanaf de eerste transfertperiode
mijn ambities bijgesteld. Gezien mijn drukke theatervoorbereidingen had ik niet
de tijd om een sterk team uit te dokteren, daarom opteerde ik in tweede
instantie voor een sterk Spaans team, met als optiek om goed te scoren op het
nationaal Spaans kampioenschap. Het is dan ook geen toeval dat ik inderdaad een
puike prestatie kon neerzetten in de Volta Ciclista a Catalunya. Ik blijf dus
nog ambities koesteren voor het nationaal kampioenschap.
-Je bent de laatste tijd op meerdere fronten succesvol. Je
wint in dezelfde periode Catalunya, een rit in de Giro en een rit in de Dauphiné
(terwijl je eerder ook al een rit in het Baskenland won). Hoe doe je dat?
De ritoverwinning in het de ronde van het Baskenland ligt natuurlijk in de lijn
van mijn ambities, de andere twee ritten zijn zoals bij zovele andere gigabikers
eerder aan het toeval te wijten, maar dat neemt niet weg dat ik er niet minder
fier op ben. Vooral het gevoel om twee keer op dezelfde dag op het hoogste
schavotje te staan is onvergetelijk. Het leedvermaak is nog des te groter om dat
op het forum in het begin van het seizoen er nogal smalend gedaan werd over mijn
eerste selectie.
* Op het forum kwamen er bij de start vh seizoen nogal
laagdunkende opmerkingen over jouw startselectie. Heb je nog zin om die mensen
van weerwoord te dienen?
Ik denk dat dat niet meer nodig is, de resultaten spreken voor zich. Bij deze,
excuses kunnen gepost worden op het forum. Ik zal vandaag nog eens iets uit mijn
mouw toveren.
(nvdr. Dit interview werd afgenomen in de ochtend van de Dauphiné rit met
aankomst op de Ventoux. Frits komt later die dag als eerste over de streep. Z’n
tweede overwinning al in deze Dauphiné. Bij winst had Frits beloofd de champagne
te geven aan de gigabike reporter. Bedankt Frits!).
-In het algemeen klassement bengel je wel vanachter. Geen
ambitie aldaar?
Gigabike spelen betekent keuzes maken, zeker als je niet over voldoende tijd en
bijgevolg kennis beschikt om een superteam uit te bouwen. De voorbije jaren was
mijn doelstelling steeds om bij de eerste helft van het peloton te eindigen. Een
beetje anoniem in de massa. Na de gemiste start dit jaar kreeg ik van mijn
sponsor de opdracht om mij iets meer in de kijker te werken. En ziedaar, het is
zowaar gelukt. Enfin, nee, geen ambitie meer voor het klassement, al hoop ik wel
nog om wat plaatsen te kunnen stijgen, al vrees ik dat mijn team niet klaar is
voor de Tour de France.
* In de eerste gigabike editie eindigde je zowaar in de
top tien. Waaraan schrijf je die sterke prestatie toe?
Het gigabike concept is natuurlijk volledig ontsproten aan het brein van de
stichters, maar in de jaren ervoor organiseerde Sammie (Peter dus) al beperkte
competities binnen de vriendenkring, waarbij er de nodige feedback werd gegeven
op de wedstrijdformules en mogelijkheden. Gezien het internet nog niet alom
tegenwoordig was, waren dat telkens wedstrijden met vaste ploegen en voor een
beperkte competitie. De Tour de France was er zo een van, alsook de
wereldkampioenschappen voetbal. Het lag voor de hand dat wij als pioniers
meededen aan Gigabike. Mits de nodige tips hier en daar stoomde ik mijn ploeg
samen en dat resulteerde in die top-tien plaats. Eerlijkheidshalve dien ik
hierbij natuurlijk te melden dat er toen nog maar een goeie zestig deelnemers
waren, en dat het concept voor iedereen nieuw was. Los daarvan blijft het
natuurlijk fijn om dit op je palmares te zien staan. Misschien moet ik dan toch
maar overwegen om toe te treden tot het steunfonds, zeker met de overwinningen
van dit seizoen krijg ik zodoende toch al een mooi visitekaartje.
* Je hebt al meer zeges geboekt dan wie ook in de familie
(ook je neven Daam Van Reeth en Kris Minne doen mee). Doet dat deugd?
Uiteraard, tot vorig jaar hield ik zelf de uitslagen, ploegsamenstellingen en
het klassement van de familie, in de ruime zin, want ook de neven van de neven,
zijnde de clan Roose stond hierin, alsook enkele goeie vrienden van De Klub, bij
in een eigen rekenblad, inclusief de nodige grafieken en statistieken. Ik heb al
spijt dat ik er dit jaar geen tijd voor had, gezien mijn geslaagd voorseizoen.
Heb ik trouwens al gezegd dat het wel leuk is om zo’n truitje te mogen dragen?
Als ik al een ambitie gehad zou hebben, is het wel om zo’n gigabike-site-truitje
binnen te rijven. Gelukkig zorgt Sammie ervoor dat er voldoende truitjes zijn om
te verdelen
-Tussen 2003 en 2007 verdween je van de gigabikebühne. Wat
was de reden voor je tijdelijke afwezigheid?
In die periode heb ik de activiteit binnen mijn 37-jarig verbouwingsproject een
beetje opgevoerd, waardoor de vrije tijd volledig ging naar het afbreken van
bijgebouwen, het maken van mortel, het kuisen van stenen, elektriciteit leggen
en nog zoveel meer. Nadat de ruwbouwwerken achter de rug waren, heb ik opnieuw
de draad weer opgenomen met die oude traditie van spelen met de coureurkes.
* Hoe is de sfeer binnen de kliek der Wase Wielerwolven ?
Toen ik terugkeerde in het gigapeloton, besloot ik er helemaal voor te gaan. Een
van de middelen daarvoor was aansluiten bij een kliek. Als (ingeweken)
Waaslander leek me de Wase Wielerwolven voor de hand te liggen. Al hadden de
Pioniers toen ook interesse. Ik heb wel het idee dat de Wase Wielerwolven meer
een geografisch gegeven zijn. In tegenstelling tot sommige andere klieken is er
geen gestructureerd overleg. Al kan dat natuurlijk ook aan mezelf liggen.
-Je achternaam is gigabike minnenden niet onbekend. Hoe is
het om de broer van Peter (Sammie) te zijn?
Eigenlijk zou je die vraag moeten stellen aan Peter, hoe is het om de broer te
zijn van… Los van Gigabike is het natuurlijk fantastisch om de broer te zijn
van. We komen heel goed met elkaar overeen, behalve in gigabike zitten we ook
nog samen in De Klub, een vriendenkring die op onregelmatige basis samenkomt om
gezelschapsspellen te spelen, waarvan de meesten trouwens ook actieve Gigabikers
zijn. En af en toe doen we samen eens een kwisje. Daarbuiten zien we elkaar
natuurlijk ook op allerlei familiale activiteiten.
-Schoten jullie goed op toen jullie klein mannen waren?
Waren jullie competitief ingesteld?
Er is een klein leeftijdsverschil (bijna 6 jaar), waardoor het in onze
kindertijd niet altijd koek en ei was. We hebben dan ook wel een paar zware
puberjaren gehad. Maar met het ouder worden hebben we die overschot aan energie
gekanaliseerd in gezonde competitie. Legendarisch waren dan ook onze
vier-op-een-rij marathons, waarbij we onder ons tweeën Belgische, Europese en
Wereldkampioenschappen organiseerden. Ook Risk heeft ons menig uur bezig
gehouden, hiervoor hadden we zelfs een eigen reglement opgemaakt om dit te
kunnen spelen met z’n twee.
- Kijk, dat zijn nu eens verhalen waar we iets aan hebben.
Bedankt voor de openhartigheid Frits. Ben jij ook zo zot van cijfertjes en
statistieken of is dat eerder een afwijking van je broer?
Het zal in de genen zitten. Ik kan mij inderdaad ook goed amuseren met het
analyseren van cijfertjes en het opmaken van statistieken. Excel is dan ook mijn
favoriete computerprogramma. Dat ons vader zijn hele professionele leven
boekhouder was, zal daar ook wel niet vreemd aan zijn.
-Wie is je favoriete renner en waarom?
Momenteel heb ik niet echt een favoriet, vooral omdat Vinokourov, mij in het
verleden een lijntje heeft gezet. Als ik dan toch moet kiezen, kies ik voor Greg
Van Avermaet, de renner van achter den hoek om zo te zeggen.
* Ik kreeg een mail binnen dat ik zeker deze vraag aan jou
moest stellen, dus bij deze : Wie is de sportiefste van de familie ? En wie de
slimste ??
De sportiefste, ongetwijfeld mijn zoon Wannes. Hij volgt sportschool (9 uren
sport per week) en traint daarbuiten ook nog zo’n 16 uur in de turnzaal van de
Kerels te Waasmunster.
De slimste? Zonder enige discussie, ons vader. Gelukkig hebben we er elk ons
deel van mee gekregen.
Of was het de bedoeling dat ik hier twee keer Sammie antwoordde? Enfin ik geef
het toe, hij is sportiever en slimmer, kwestie van zijn imago op de gigabikesite
niet teveel te schaden.
* Dat lijkt mij ook het slimste Frits. Bedankt voor dit
interiew en succes straks op de Ventoux.
Interview: Steven Raeman
Laatst gewijzigd op 14/06/2009 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen
naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 10 - Copyright: Peter Samoy & Mark
Vanderwegen