Gigabike sprak met Frits Samoy - winnaar Catalonië

Het is altijd leuk als je naaste familie van de stichters van gigabike kan interviewen. Kwestie van eens wat randinformatie te bekomen. We trokken op een vroege ochtend naar de erg succesvolle gigabiker Frits Samoy die net op de rollen z’n benen aan het opwarmen was.

-Wie is Frits Samoy? Omschrijf jezelf eens.

Frits Samoy is de jongste telg uit het geslacht Samoy uit Wevelgem. Ondertussen reeds 15 jaar uitgeweken naar het Waasland, meer specifiek de parel van het Waasland Sombeke. Ik leef daar gelukkig samen met mijn vrouwke en mijn drie schatten van kinderen. Naast mijn professionele bezigheid als boekhouder van het plaatselijke OCMW, hou ik me vooral bezig met verbouwen (37-jarenplan) en ben ik intensief actief in het amateurtoneel. Twee jaar terug hebben we een nieuw theatergezelschap opgericht in Temse, dat begin dit jaar zijn eerste productie op de planken heeft gebracht. Niet zonder succes, wie meer wil weten, vindt ons op www.theaterflanel.be.

* Hoe staat het met jouw eigen persoonlijke sportieve belevenissen ?

Zoals geweten binnen familiekringen ben ik een fervent fietser. Ik fiets dan ook iedere dag 4 kilometer heen en terug naar mijn werk. Voor de rest beperkt ik mij tot passief sporten, waarbij turnen een van mijn favorieten is, niet in het minst omdat mijn 2 zonen beiden competitief aan toestelturnen doen. Met als voorlopig hoogtepunt een bronzen medaille op het Vlaams Kampioenschap AGH b-niveau.

-Had je gepiekt naar deze wedstrijd of is het eerder toeval geweest?

Nee ik heb niet specifiek ingezet op deze wedstrijd, maar toch is het niet echt toeval. Na een mislukte seizoensstart heb ik vanaf de eerste transfertperiode mijn ambities bijgesteld. Gezien mijn drukke theatervoorbereidingen had ik niet de tijd om een sterk team uit te dokteren, daarom opteerde ik in tweede instantie voor een sterk Spaans team, met als optiek om goed te scoren op het nationaal Spaans kampioenschap. Het is dan ook geen toeval dat ik inderdaad een puike prestatie kon neerzetten in de Volta Ciclista a Catalunya. Ik blijf dus nog ambities koesteren voor het nationaal kampioenschap.

-Je bent de laatste tijd op meerdere fronten succesvol. Je wint in dezelfde periode Catalunya, een rit in de Giro en een rit in de Dauphiné (terwijl je eerder ook al een rit in het Baskenland won). Hoe doe je dat?

De ritoverwinning in het de ronde van het Baskenland ligt natuurlijk in de lijn van mijn ambities, de andere twee ritten zijn zoals bij zovele andere gigabikers eerder aan het toeval te wijten, maar dat neemt niet weg dat ik er niet minder fier op ben. Vooral het gevoel om twee keer op dezelfde dag op het hoogste schavotje te staan is onvergetelijk. Het leedvermaak is nog des te groter om dat op het forum in het begin van het seizoen er nogal smalend gedaan werd over mijn eerste selectie.

* Op het forum kwamen er bij de start vh seizoen nogal laagdunkende opmerkingen over jouw startselectie. Heb je nog zin om die mensen van weerwoord te dienen?

Ik denk dat dat niet meer nodig is, de resultaten spreken voor zich. Bij deze, excuses kunnen gepost worden op het forum. Ik zal vandaag nog eens iets uit mijn mouw toveren.

(nvdr. Dit interview werd afgenomen in de ochtend van de Dauphiné rit met aankomst op de Ventoux. Frits komt later die dag als eerste over de streep. Z’n tweede overwinning al in deze Dauphiné. Bij winst had Frits beloofd de champagne te geven aan de gigabike reporter. Bedankt Frits!).

-In het algemeen klassement bengel je wel vanachter. Geen ambitie aldaar?

Gigabike spelen betekent keuzes maken, zeker als je niet over voldoende tijd en bijgevolg kennis beschikt om een superteam uit te bouwen. De voorbije jaren was mijn doelstelling steeds om bij de eerste helft van het peloton te eindigen. Een beetje anoniem in de massa. Na de gemiste start dit jaar kreeg ik van mijn sponsor de opdracht om mij iets meer in de kijker te werken. En ziedaar, het is zowaar gelukt. Enfin, nee, geen ambitie meer voor het klassement, al hoop ik wel nog om wat plaatsen te kunnen stijgen, al vrees ik dat mijn team niet klaar is voor de Tour de France.

* In de eerste gigabike editie eindigde je zowaar in de top tien. Waaraan schrijf je die sterke prestatie toe?

Het gigabike concept is natuurlijk volledig ontsproten aan het brein van de stichters, maar in de jaren ervoor organiseerde Sammie (Peter dus) al beperkte competities binnen de vriendenkring, waarbij er de nodige feedback werd gegeven op de wedstrijdformules en mogelijkheden. Gezien het internet nog niet alom tegenwoordig was, waren dat telkens wedstrijden met vaste ploegen en voor een beperkte competitie. De Tour de France was er zo een van, alsook de wereldkampioenschappen voetbal. Het lag voor de hand dat wij als pioniers meededen aan Gigabike. Mits de nodige tips hier en daar stoomde ik mijn ploeg samen en dat resulteerde in die top-tien plaats. Eerlijkheidshalve dien ik hierbij natuurlijk te melden dat er toen nog maar een goeie zestig deelnemers waren, en dat het concept voor iedereen nieuw was. Los daarvan blijft het natuurlijk fijn om dit op je palmares te zien staan. Misschien moet ik dan toch maar overwegen om toe te treden tot het steunfonds, zeker met de overwinningen van dit seizoen krijg ik zodoende toch al een mooi visitekaartje.

* Je hebt al meer zeges geboekt dan wie ook in de familie (ook je neven Daam Van Reeth en Kris Minne doen mee). Doet dat deugd?

Uiteraard, tot vorig jaar hield ik zelf de uitslagen, ploegsamenstellingen en het klassement van de familie, in de ruime zin, want ook de neven van de neven, zijnde de clan Roose stond hierin, alsook enkele goeie vrienden van De Klub, bij in een eigen rekenblad, inclusief de nodige grafieken en statistieken. Ik heb al spijt dat ik er dit jaar geen tijd voor had, gezien mijn geslaagd voorseizoen. Heb ik trouwens al gezegd dat het wel leuk is om zo’n truitje te mogen dragen? Als ik al een ambitie gehad zou hebben, is het wel om zo’n gigabike-site-truitje binnen te rijven. Gelukkig zorgt Sammie ervoor dat er voldoende truitjes zijn om te verdelen

-Tussen 2003 en 2007 verdween je van de gigabikebühne. Wat was de reden voor je tijdelijke afwezigheid?

In die periode heb ik de activiteit binnen mijn 37-jarig verbouwingsproject een beetje opgevoerd, waardoor de vrije tijd volledig ging naar het afbreken van bijgebouwen, het maken van mortel, het kuisen van stenen, elektriciteit leggen en nog zoveel meer. Nadat de ruwbouwwerken achter de rug waren, heb ik opnieuw de draad weer opgenomen met die oude traditie van spelen met de coureurkes.

* Hoe is de sfeer binnen de kliek der Wase Wielerwolven ?

Toen ik terugkeerde in het gigapeloton, besloot ik er helemaal voor te gaan. Een van de middelen daarvoor was aansluiten bij een kliek. Als (ingeweken) Waaslander leek me de Wase Wielerwolven voor de hand te liggen. Al hadden de Pioniers toen ook interesse. Ik heb wel het idee dat de Wase Wielerwolven meer een geografisch gegeven zijn. In tegenstelling tot sommige andere klieken is er geen gestructureerd overleg. Al kan dat natuurlijk ook aan mezelf liggen.

-Je achternaam is gigabike minnenden niet onbekend. Hoe is het om de broer van Peter (Sammie) te zijn?

Eigenlijk zou je die vraag moeten stellen aan Peter, hoe is het om de broer te zijn van… Los van Gigabike is het natuurlijk fantastisch om de broer te zijn van. We komen heel goed met elkaar overeen, behalve in gigabike zitten we ook nog samen in De Klub, een vriendenkring die op onregelmatige basis samenkomt om gezelschapsspellen te spelen, waarvan de meesten trouwens ook actieve Gigabikers zijn. En af en toe doen we samen eens een kwisje. Daarbuiten zien we elkaar natuurlijk ook op allerlei familiale activiteiten.

-Schoten jullie goed op toen jullie klein mannen waren? Waren jullie competitief ingesteld?

Er is een klein leeftijdsverschil (bijna 6 jaar), waardoor het in onze kindertijd niet altijd koek en ei was. We hebben dan ook wel een paar zware puberjaren gehad. Maar met het ouder worden hebben we die overschot aan energie gekanaliseerd in gezonde competitie. Legendarisch waren dan ook onze vier-op-een-rij marathons, waarbij we onder ons tweeën Belgische, Europese en Wereldkampioenschappen organiseerden. Ook Risk heeft ons menig uur bezig gehouden, hiervoor hadden we zelfs een eigen reglement opgemaakt om dit te kunnen spelen met z’n twee.

- Kijk, dat zijn nu eens verhalen waar we iets aan hebben. Bedankt voor de openhartigheid Frits. Ben jij ook zo zot van cijfertjes en statistieken of is dat eerder een afwijking van je broer?

Het zal in de genen zitten. Ik kan mij inderdaad ook goed amuseren met het analyseren van cijfertjes en het opmaken van statistieken. Excel is dan ook mijn favoriete computerprogramma. Dat ons vader zijn hele professionele leven boekhouder was, zal daar ook wel niet vreemd aan zijn.

-Wie is je favoriete renner en waarom?

Momenteel heb ik niet echt een favoriet, vooral omdat Vinokourov, mij in het verleden een lijntje heeft gezet. Als ik dan toch moet kiezen, kies ik voor Greg Van Avermaet, de renner van achter den hoek om zo te zeggen.

* Ik kreeg een mail binnen dat ik zeker deze vraag aan jou moest stellen, dus bij deze : Wie is de sportiefste van de familie ? En wie de slimste ??

De sportiefste, ongetwijfeld mijn zoon Wannes. Hij volgt sportschool (9 uren sport per week) en traint daarbuiten ook nog zo’n 16 uur in de turnzaal van de Kerels te Waasmunster.

De slimste? Zonder enige discussie, ons vader. Gelukkig hebben we er elk ons deel van mee gekregen.

Of was het de bedoeling dat ik hier twee keer Sammie antwoordde? Enfin ik geef het toe, hij is sportiever en slimmer, kwestie van zijn imago op de gigabikesite niet teveel te schaden.

* Dat lijkt mij ook het slimste Frits. Bedankt voor dit interiew en succes straks op de Ventoux.

Interview: Steven Raeman


Laatst gewijzigd op 14/06/2009 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 10 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen