Hallo Jo, proficiat met je zege in de Dauphiné. Dat
verdient een interview. Je bent één van onze pioniers maar in al die jaren
nauwelijks in beeld geweest. Daar is nu dus verandering in gekomen.
Ik ben geboren in Sint-Amandsberg (Gent) op 26 juli 1972, letterlijk tussen "de
soep en de pattatten". 'k Groeide op in Lochristi, woonde een 8-tal jaar in Gent
en keerde een 5-tal jaar geleden terug naar mijn het dorp waar ik opgroeide
(alhoewel dat er tegenwoordig erg verstedelijkt begint uit te zien). Ik woon er
gelukkig samen met Kathleen en onze 2 katten.
Ik studeerde Toegepaste Economische Wetenschappen aan de universiteit van Gent
en behaalde daarna ook nog het diploma van Postgraduaat Bedrijfskennis en
-Communicatie op de Mercator-hogeschool (het vroegere P.H.V.T.) te Gent. Hierna
werkte ik een jaartje bij DHL en 8,5 jaar bij Colruyt. Sinds een 5-tal jaar werk
ik kort bij huis: Volvo Europa Truck, alwaar ik op de IT-afdeling
verantwoordelijk ben voor Business Objects producten, een populaire
reportingstool in het bedrijfsleven.
Naast veel werken is er gelukkig ook nog tijd voor vertier. Op sportief vlak ben
ik vooral bezig met fietsen en tennis; als ik het iets rustiger (?) wil zit ik
achter m'n computer te tokkelen of kijk ik naar een film. Ik ben hierbij vooral
geboeid door alles wat een "mening" heeft (en liefst wat tegendraads).
In hoeverre ben je een passieve / actieve wielerfan?
Ik ben beide, maar in geen van beide erg fanatiek. Concreet probeer ik elke week
een ritje van een 100-tal kilometer mee te pikken. In de winter onderhoud ik
mijn conditie door te gaan spinnen. Je vindt me voor m'n televisie tijdens de
Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, de bergritten van de Tour en het
wereldkampioenschap. De rest volg ik ook wel, maar toch met mindere interesse.
Dankzij Gigabike voel ik me evenwel toch voldoende betrokken bij die andere
wedstrijden...
Zoals gezegd was je er al bij in 2000. Via welke
connecties ben je “gigapionier” geworden?
Het lijkt al zolang geleden... In die tijd was het internet nog redelijk klein;
er heerste toen nog een familiaal gevoel op internet. Het was allemaal veel
minder commercieel en geregeld.
Mijn toenmalige collega (Filip Watteyn) organiseerde in die tijd ook een
spelletje (Wielerspace - ik heb zelfs enkele keren de updates gedaan toen hij op
verlof was en kreeg zo ook de smaak te pakken - zie verder). Hierbij
registreerde hij de Megabike-ploegen van de mensen. Deze vergane glorie staat
overigens nog online (laatste update in 2003), en er zitten nogal wat Gigabikers
tussen de deelnemers: http://users.pandora.be/wielerspace/.
Kortom, op die manier leerde ik het Gigabike initiatief net op tijd kennen. Het
spel was al begonnen toen ik me inschreef (dat kon nog tijdens de eerste
editie).
Het was wel al acht jaar geleden dat je iets won in
gigabike (toen Tourrit naar Lausanne).
Ik had het spelconcept niet 100% goed begrepen en focuste me dan ook
teveel op de wedstrijden die ik vooral belangrijk vond. Dit verklaart
gedeeltelijk mijn zege in de Tourrit naar Lausanne. Het beperkte aantal
deelnemers toen zal zeker ook hebben geholpen! ;-)
Hoe beleefde je die week in de Dauphiné? Kan je daarmee
uitpakken in je vriendenkring?
Bij mijn zege in de Dauphiné had ik het geluk aan mijn zijde. Er hadden relatief
bekeken erg weinig mensen Valverde in hun ploeg, wat zeker in mijn voordeel
speelde. Daarnaast had ik ook Evans, Leipheimer, Gesink, Monfort en Hushovd, wat
voldoende was voor de eindzege. Zoals je ziet weinig verrassende namen, maar je
moet het geluk hebben ze allemaal te hebben.
Even vreesde ik dat Zubeldia me nog de das zou omdoen, maar hij kwam gelukkig
net te kort... Mijn vriendenkring zal toen waarschijnlijk gedacht hebben dat de
Tour al begonnen was. Bovendien stuurde ik ook wel wat pest-mailtjes naar
andere Gigabikers (sorry Geert en Gino). Kortom, voor mij kan deze editie
al niet meer stuk! :-)
Je geduld werd beloond maar waar haalt een mens de
motivatie om gedurende 8 jaar bijna géén enkele prijs te rijden en toch te
blijven deelnemen?
Na het eerste jaar ben ik me steeds minder gaan focussen op ritzeges omdat er
m.i. erg veel geluk mee gemoeid is. Zo was ik er enkele keren héél dichtbij in
erg belangrijke wedstrijden (Parijs-Roubaix 2001, Milaan-San Remo 2004, Ronde
van Vlaanderen 2005, Vuelta 2005 en WK Wegrit 2007), maar steeds was er die ene
renner die roet in het eten kwam gooien.
Bovendien volg je het wielrennen toch wat beter wanneer meerdere renners jou
nauw aan het hart liggen (omdat ze in jouw ploeg zitten). Bij elke ontsnapping
van de "juiste" renners ga je dan toch net iets harder supporteren.
Kathleen moet er altijd erg om lachen wanneer ik voor mijn scherm "Nee! Nee!"
zit te roepen en 5 seconden later rechtspring met een "Yes! Ik wist het!".
Daarna leg ik haar uit waarom die ene renner niet mocht winnen en die andere
wel. Ik leef dus duidelijk mee met mijn ploeg... ;-)
Je was wel altijd goed voor top 100 en zelfs 16e in 2005.
Waar hoop je dit jaar te eindigen (je staat momenteel 160e)?
Ook dit jaar wil ik in de top 100 rijden. Ik heb evenwel enkele zeer ongelukkige
keuzes gemaakt, waardoor dit niet gemakkelijk zal worden.
Op één of andere manier dacht ik tot halfweg de Giro dat ik Ricco in mijn ploeg
had. Toen ik merkte dat ik die helemaal niet in mijn initiële ploeg had
opgenomen (wat eigenlijk de bedoeling was) heb ik zéér had gevloekt. Gelukkig
maakte Contador veel goed, maar elk jaar opnieuw doet die Giro me de das om. Zo
was ik één van de weinigen die vorig jaar Andy Schleck al selecteerde voor de
Giro, maar zelfs dan slaagde ik er niet in er iets te winnen.
Je bent zelf ook beheerder van een internetspel ... hoe
kwam je ertoe om www.megatennis.be in het leven te roepen?
Ik hou van tennis en fietsen. Het leek me wel een goed idee om het
Gigabike-concept toe te passen op tennis. 'k Heb in 2002 Mark en Sammie
gecontacteerd met de vraag of zij bezwaar zouden hebben dat we met iets
dergelijks zouden uitpakken. Het voordeel is dat we wat plagiaat konden plegen
m.b.t. het concept en de indeling van de schermen. Op die manier konden we ons
focussen op het programmeren...
Vertel eens : waarom is megatennis nu zoveel beter dan
gigabike? En waarin is gigabike dan weer beter dan megatennis?
Je zal me nooit horen zeggen dat de één beter is dan de ander; ze zijn
aanvullend.
Op technisch gebied ben ik er wel trots op dat MegaTennis de eerste was met
automatische inschrijvingen. Bij Gigabike is men erg lang manueel met mailtjes
blijven werken. Dat moet erg tijdrovend geweest zijn... Daarnaast heeft
MegaTennis een geïntegreerd forum, wat ook wel erg netjes is. Op papier hebben
we reeds vele jaren de uitwerking van een "archief" (wij noemen dit "palmares")
staan. Wij hebben echter nog nooit de tijd gevonden om dit te programmeren. Toen
Gigabike enkele jaren geleden met een archief-functionaliteit afkwam hebben we
er wel wat jaloers naar gekeken. Wij willen namelijk ook zoiets, maar vinden
simpelweg de tijd niet...
Het grootste verschil is m.i. de community. Je merkt dat het publiek van
Gigabike veel volwassener is; wielrennen is duidelijk ook veel populairder. Zo
probeerden wij naar analogie van Gigabike een Steunfonds op te richten, maar dat
stuit er op erg veel weerstand. Da's jammer, want die mensen zien duidelijk niet
in hoeveel tijd in het beheren van een spelletje kruipt. Wij probeerden ook al
eens een event in het leven te roepen (om op het einde van het jaar de winnaars
te vieren), maar daar was eigenlijk nauwelijks belangstelling voor.
Op één of andere manier vindt men ons als organisator steeds verdacht. Men
verdenkt ons ervan achter de schermen commerciële plannen te hebben en veel geld
te willen verdienen. Men moet wel erg naïef zijn om te denken dat MegaTennis hèt
gat in de markt is...
Het wantrouwen grenst er aan het ongelooflijke... Toen ik in 2004 MegaTennis won
en mede-oprichter Johan Mondal als 2de eindigde verdacht men ons van
"voorkennis". Er gingen toen stemmen op dat de organisatoren niet mochten
deelnemen aan hun eigen wedstrijd. Hoe naïef kan men zijn?
Vrees je niet dat nu Clijsters & Henin gestopt zijn, de
belangstelling voor Megatennis zal slinken?
Gigabike had er duidelijk geen problemen mee om te overleven wanneer populaire
renners zoals Museeuw en Van Petegem ermee ophielden. Zij werden opgevolgd door
een nieuwe generatie (Boonen, Devolder, Gilbert...).
Maar... je merkt dat de meeste mensen veel beredeneerder te werkgaan bij het
samenstellen van hun ploeg. Men heeft het over tijdrijders, sprinters, klimmers,
klassementsrijders... Deze criteria primeren boven de vedetten-cultus!
Tennis teert m.i. veel meer op vedetten-cultus, en da's erg jammer. Zo merkten
we dat meer dan 100 mensen Clijsters in hun ploeg lieten staan, zelfs al had ze
aangekondigd dat ze enkel nog een klein tornooitje in Antwerpen zou spelen. Je
vraagt je af wat die mensen bezielt om deze "domme" keuze te maken?
Wij merkten dit jaar een kleine terugval in het aantal deelnemers die inderdaad
kan verklaard worden door het stoppen van Clijsters. Niemand had verwacht dat
Henin haar voorbeeld zou volgen en ik vrees dat we het aantal deelnemers volgend
jaar inderdaad verder zal terugvallen. Bovendien lieten beide speelsters zich
schrappen uit de ranking, wat erg uitzonderlijk is. Hierdoor straften ze hun
fans extra (weliswaar onbewust), want hun waarde zakte daardoor naar 0 punten.
De Nederlanders hebben enkel Michaelle Krajicek, die dit jaar erg tegenvalt. In
België is het vooral uitkijken naar de prestaties van Yanina Wickmayer, maar de
erfenis is erg zwaar om dragen. Kirsten Flipkens is erg blessuregevoelig en ik
vrees dat ze er niet zal geraken. Tamaryn Hendler is iemand om in het oog te
houden, maar je moet het tennis al van erg dichtbij volgen om die naam al te
kennen. Kortom, we zijn realistisch... Het ziet er niet goed uit!
Hoe verhoudt zich de liefde voor het tennis tegenover de
interesse voor het wielrennen zich?
Ik wil echt geen keuze maken... Wel ben ik het liefst actief met deze sporten
bezig. Kortom, het gaat om mijn prestaties; niet die van de vedetten!
Wat is het mooiste sportmoment (event) dat je zelf mocht
meemaken?
Da's een moeilijke vraag, want ik probeer jaarlijks op nogal wat evenementen
"live" aanwezig te zijn.
Ik was in 2003 aanwezig op de halve finale én de finale van Roland Garros. 'k
Heb gezien hoe Henin (in een legendarische wedstrijd tegen Serena) en Clijsters
zich kwalificeerden voor de eerste "Belgische" Grand Slam finale.
In de finale zag ik dan Henin vlot winnen van Clijsters. Ik wil evenwel niet als
een chauvinist overkomen. Later dat jaar zag ik in Charleroi een toen nog
onbekende Sharapova tennissen tegen Henin (geruggesteund door het publiek).
Sharapova was die dag duidelijk de beste speelster; ik ben toen voor haar
beginnen supporteren alhoewel ik tussen die-hard Henin fans zat. Ik wist meteen
dat ik Sharapova in mijn MegaTennis-ploeg van 2004 moest stoppen (en won later
de editie van dat jaar). Het is mijn grote droom op alle Grand Slams eens
aanwezig te zijn. Ik ga al 12 jaar naar Roland Garros en vorig jaar was ik op de
US Open. 'k Ben dus halfweg...
Even afwijken van een traditionele vraag : Met welke
tennisster zou je graag 24u doorbrengen (en waarom)?
Eigenlijk laat ik die mensen liever met rust. 'k Zou het wel eens leuk vinden
een tennisles van Federer te krijgen, maar 'k vrees dat mijn niveau hem zou
vervelen... ;-)
'k Ga ervan uit dat je vooral wil weten wie mijn favoriete tennisspeler is. Da's
dus Federer. Mijn favoriete speler aller tijden is evenwel Stefan Edberg (Mr
Fair Play). Bij de vrouwen is er niemand die ik echt leuk vind. Kirilenko ziet
er wel leuk uit, maar haar tennis oogt erg saai. Dit jaar zat de tribune bij het
begin van haar wedstrijd vol (met mannen); na amper een half uur zat er bijna
niemand meer (ik ging toen ook weg).
Mijn favoriete speelster aller tijden is Steffi Graf. Henin was goed op weg om
aan dit lijstje toegevoegd te worden, maar ze stopte m.i. veel te vroeg. Ze
gunde duidelijk de anderen hun overwinning niet, en i.p.v. terug te vechten
gooide ze de handdoek in de ring. Ik hou vooral niet van spelers/speelsters die
niet tegen hun verlies kunnen; vooral niet diegene die met hun racket gooien...
Ik zou wel eens graag 24 uur doorbrengen met Vinokourov en Kashechkin.
Vinokourov was gedurende jaren mijn favoriete renner in het peloton. Ik vond hem
vooral fantastisch in de Tour van 2005:
* Het jennen van Armstrong door eerst te lossen en dan weer aan te vallen.
* Het geen vrede nemen met de 6de plaats door met Leipheimer te duelleren om de
bonusseconden.
* Het winnen (met de hulp van Kashechkin) op de Champs-Elysées door de
traditionele massasprint te ontregelen.
Welnu, mogelijk werden beide gepakt werden door een stommiteit (bewust of
onbewust?) van hun dokter. Ik hoor dat bloeddoping moeilijk te bewijzen is
indien men "eigen" bloed toedient. Ik hoor ook dat deze vorm van doping daarom
nog erg frequent toegepast wordt in het peloton (maar ook in andere sporten!).
Ik hoor dat Vinokourov en Kashechkin beide dezelfde bloedgroep hebben;
vermoedelijk werden hun bloedzakken omgewisseld.
De pers focust zich m.i. teveel op de vedetten in dit verhaal. Kortom, ik zou
hiervan wel eens het fijne willen weten...
Je ploeg heet Holderdevolder ... is dat omdat het gewoon
leuk klinkt of ben je een die-hard fan?
Het leek me een leuke woordspeling; meer moet je er niet achter zoeken...
Ik vind Stijn wel een leuke renner omdat hij zo "puur natuur" is. Ik hou van
aanvallers die zich 100% geven en dan tegen een muur botsen. Wieltjeszuigers
zijn veel efficiënter, maar in mijn ogen zijn het profiteurs en ze zouden zich
moeten schamen.
Hoe zie je de kansen van Stijn in de komende Tour – zeker
nu het in Zwitserland toch een beetje een afknapper werd?
Ik vrees dat die favorietenrol wel erg overdreven wordt. De kranten zijn gewoon
op zoek naar iemand waarover ze wat kunnen schrijven; da's vooral interessant
voor hun oplage. Op die manier hopen ze het wegvallen van Tom Boonen te
compenseren.
Jouw pronostiek voor het Tourpodium?
1. Alejandro Valverde
2. Andy Schleck
3. Damiano Cunego
Ik heb die renners in mijn ploeg en hou van aanvallers. Maar... ik heb Cadel
Evans voor de zekerheid ook in mijn ploeg gezet omdat ik vrees dat die top 100
anders wel eens onbereikbaar zou worden... ;-)
Op het gigaforum kom je al eens langs onder de naam
Matthew. Aan jouw nick is een leuke anecdote verbonden. Vertel!
Aan mijn nickname hangt inderdaad een mooi verhaal vast... Er werkte op
mijn afdeling gedurende 3 maanden een Indiër die in de landscape op de bureau
naast mij zat. Bij zijn afscheid werd duidelijk dat hij de ganse tijd heeft
gedacht dat ik Matthew heette omdat ik mijn telefoon afneem met de woorden "Met
Jo".
Tzank yoe for tzis conversation, Joe !
Interview : Peter Samoy
Laatst gewijzigd op 06/07/2008 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen
naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 9 - Copyright: Peter Samoy & Mark
Vanderwegen