Alexander sprak met ... de top vijf van Gigabike 2010

Mannen, vertel ons nu eens ! Welk gevoel geeft het om zo'n prachtprestatie neergezet te hebben ?

Dirk: Fantastich ! Als tweedejaars gigabiker had ik nooit gedacht zo hoog te eindigen.

Theo: Ik ben eigenlijk ook erg tevreden. Je moet er nu van genieten en dat doe ik momenteel volop (nvdr: ondertussen rekt Theo zich uit en sluit zijn ogen). De vorige keer heb ik dat te weinig gedaan. Toen was ik nog jong en wilde ik bevestigen en was ik jaren gefrustreerd toen dat niet lukte. Ik ben nu ouder en heb eindelijk de rust gevonden.

Steven: Theo, ken je het Kim Clijsters complex? In het eerste deel van haar carriere was ze altijd blij voor haar tegenstander als die wonnen. Ik had dat nu een beetje met jou. Ook al scheelde het slechts zes puntjes om op het podium te staan. Hoe belangrijk ik gigabike ook mag vinden, ik blijf het ontzettend relatief vinden op welke positie ik eindig. Dat is geen tegenstelling.

Philip: Ik moet toegeven dat ik op het einde nog stiekem hoopte te winnen en dan de zege in Como te kunnen vieren. Hierover had ik al afspraken met Pedrotti gemaakt. Eerder tijdens het seizoen - toen ik nog 1000 punten achter Jeroen stond - had ik me wel al tevreden gesteld met een tweede plaats. Ik keek toen meer naar achteren dan naar voren. Uiteindelijk was de afstand met Jeroen kleiner dan de voorsprong op nummer 3. De kans om nog eens zo dichtbij te komen,schat ik niet erg hoog in.

Jeroen: Bij mij was er uiteraard van ontgoocheling geen sprake! Al moet ik bekennen dat ik ook niet direct op de bank stond te juichen toen Gilbert als eerste over de streep kwam in Como. Het besef dat ik ging winnen was er namelijk al een tijdje. Daarbij zat ik niet op een bank, maar wel op een houten stoel in een café in Utrecht, ter ere van de ‘ploegleidersbijeenkomst’ van het wielerspel Paidiagames. Een aantal van die Paidia-ploegleiders zijn trouwens ook actief binnen gigabike. De echte ontlanding kwam op de Gigafinish, toen ik de beker en de kussen in ontvangst mocht nemen van mevrouw Vansummeren.

Wat is het geheim van een goed gigaklassement ? Licht eens een tipje van de sluier !

Theo (die ondertussen een nieuwe yoga-positie innneemt) : Veel mazzel en geluk hebben. Er zijn geen geheimen.

Jeroen: Grijze muizen, budgetwinst een flinke dosis geluk. Oh, en nog een extra tip: zorg dat je in een kliek zit!

Philip: Die grijze muis-tactiek heb ik ook toegepast. Je start met zoveel mogelijk renners die iedereen zal spelen. In feite stel je dus bewust een aantal renners tegen je zin op. Dankzij mijn ploegmaat Wim had ik voor de gigastart een handige database, waaruit ik min of meer kon gaan afleiden wat wel eens de grijze muizen konden zijn. Jammer genoeg ben ik zelf dit jaar die grijze muis-tactiek uit het oog verloren en loopt het dus nu aardig fout.

Steven: Mijn voornaamste tip is dat je je niet te veel op de voorjaarsklassiekers mag focussen en dat je voldoende budgetwinst moet nemen in het begin.

Dirk: Ik denk dat het vooral belangrijk is je goed te laten omringen. Gelukkig heb ik een paar goede vrienden die mij de nodige informatie doorspelen.

We zitten nu in de laatste fase van de transferperiode. Welke renners zouden jullie ons adviseren om in te brengen ?

Steven : Voor de Vlaamse klassiekers zou ik toch echt niet zonder Cancellara durven starten, terwijl ik voor de Waalse klassiekers veel van Cunego verwacht. Mijn darkhorse is Maxim Iglinskiy, want die kan zowel de Ronde van Vlaanderen als Amstel Gold winnen.

Dirk: Bedankt voor de tip, Steven ! Zowel Cunego als Cancellara moet ik nog inbrengen. Ook Hushovd zie ik wel zitten. Het gevaar bestaat dan wel dat het evenwicht uit mijn ploeg gehaald wordt.

Theo: Na periode 1 ga ik de ploeg van Mark Vanderwegen (VDW) kopiëren. Ik selecteer dus gewoon alle spelers die hij wel heeft en ikzelf nog niet. Met de spiegel op de website is dat een eitje.

Philip: Vorig jaar bracht ik in periode 1 alvast Scarponi voor de Giro in. Volgens mij is alvast Menchov inbrengen voor periode 2 een goede zet. Op nieuwe namen spelen is gevaarlijk. Als ik er dan toch één moet noemen, dan zie ik Duarte wel verrassen in de Giro.

Jeroen: Tjonge, met al die tips krijgen we volgend jaar 200 spelers in de top 100. Maar bon, een kleine aanwijzing dan: vergeet Romandië niet. Niet te missen is natuurlijk Gilbert, maar dat heeft zo’n beetje iedereen al gezien. Wie een joker wil spelen, raad ik Castroviejo aan.

Op Dirk na rijden jullie allemaal voor een zogenaamde topkliek. Zijn jullie dit jaar dan de kopman ?

Theo (Kettingreactie): VDW is de enige kopman. Ik ben maar een kleine schakel in de ketting. Na jaren ploeteren ken ik mijn plaats. Af en toe mag ik mijn eigen kans gaan, maar alleen als VDW het goed vindt.

Steven (Het landschap): Ik ben geen kopman hoor, mijn rol blijft in de eerste plaats die van Jef B. Ik heb een soort coachende functie om het vuur in de kliek te houden. Er voor zorgen dat iedereen alert blijft. Onze kliek houdt in de eerste plaats van nestwarmte. Niemand voelt zich te goed om een bidon te gaan halen. ‘We keken naar het landschap’ hoeft niet van de daken te schreeuwen dat het een sterrenteam is. Dat soort van sfeerschepping laten we met plezier aan de Galacticos.

Philip (Los Galacticos): Het was heel bevrijdend om frisse lucht op te doen bij een nieuwe kliek. Wat Steven zegt, klopt in feite wel. Bij de Galacticos zaten een heel pak sterren, maar ik rekende me daar in 2010 absoluut niet onder. Zo kon ik zonder druk in een vrije rol mijn gang gaan. Het kopmanschap opeisen, is niet voor mij weggelegd. Bovendien rijdt ook de titelverdediger in ons team. Nee, We zijn Hinault en Lemond niet. Ik ervaar wel wat meer druk door dat lage rugnummer. Maar goed, er komt vanzelf wel weer een rijzende ster.

Jeroen (Los Galaticos): Er is binnen onze kliek geen sprake van kopmanschap. Waarom zouden we ook, met 12 kandidaat-eindwinnaars. We bekijken gedurende het seizoen wie er met de besten mee kunnen. Op dit moment zijn dat Wim, Reno en Ivan. Chapeau!

Dirk, hoe kan het dat de nummer 5 van vorig jaar nog steeds kliekloos rondrijdt ? Heb je een broertje dood aan koersen in teamverband ?

Dirk: De prestatiedruk van een topkliek is gewoon niet aan mij besteed. Ik heb wel even getwijfeld om lid te worden van de zusterkliek van het Landschap, maar uiteindelijk heb ik toch gekozen om het kliekloos verder te gaan. Ik beschouw mijn top vijf plaats van vorig jaar als een toevalstreffer. Alhoewel het ook dit jaar ook best wel goed gaat...

Wat zijn de persoonlijke ambities voor 2011 ?

Steven : Twee dochters onder de twee jaar zullen er wel voor zorgen dat ik gigabike als zoete afleiding mag blijven zien. Ik hoop dat onze zusterkliek Das Landschaft doorbreekt in de kliekranking, mijn broer groen wint en dat iemand van het Landschap gigabike wint.

Theo (die zoals altijd rustig zijn tijd neemt om zijn te woorden te kiezen): Ik heb maar één doel dit jaar en dat is de Vogezengigant. Daar wil ik weer schitteren. De rest is bijzaak. Je mag de Vogezengigant alleen fietsen als je Gigabiker bent. Dat is eigenlijk de enige reden waarom ik nog een ploeg opstel.

Philip: Ondanks mijn moeizame start, wil ik graag bevestigen en hopelijk niet anoniem in de buik van Giga-peloton meefietsen.

Jeroen: Zoals altijd, winnen ! Maar het wordt al moeilijk genoeg om de prestatie van vorig seizoen te bevestigen. De laatste jaren wissel ik een podiumplek af met een vrij matige klassering. En mijn start dit jaar voorspelt alvast niet veel goeds.

Dirk:Als eerste kliekloze eindigen.

Het debat rond de oortjes veroorzaakt heel commotie in het peloton. Hoe zit dat bij jullie ? Zijn jullie voor of tegenstanders ?

Theo: Commotie ? Waar hebben jullie het eigenlijk over ? Ik slaap altijd op twee oren.

Dirk: Aangezien ik zonder ploegmaats in het peloton fiets, stelt die vraag zich niet. Zonder ploegmaats, coach of volgwagen heb ik niets aan oortjes.

Jeroen: Doe mij maar gewoon met oortjes en maak dan de gesprekken beschikbaar voor televisie zoals in de Formule 1.

Philip: Principeel zou ik tegen oortjes moeten zijn, maar het is al te ver ingeburgerd om terug te draaien. Zo kan de FIFA bijvoorbeeld missschien wel lang electronische hulpmiddelen tegenhouden, maar zodra het er komt, is er geen weg meer terug. Achja, wedden dat we in de toekomst onze kinderen naar school sturen met met een oortje in (en een helm op) ?

Steven : Mag ik eens iets anders zeggen ? Vorig jaar waren die interviews toch wel wat levendiger. We moeten hier allemaal korte antwoorden geven, liefst met een populistische inslag. Waar is de tijd dat de giga-interviewer met een gigabiker tot een gat in de nacht in bruine kroegen zat? Ik stel voor dat we volgende keer gewoon weer op café gaan, bijvoorbeeld tussen twee en drie 's nachts.

Theo knikt wijselijk instemmend, staat op en laat zich vervolgens rustig in het gras vallen. Een vogeltje komt hem begroeten en Theo sluit zijn ogen. We horen hem nog net mompelen: "De lente komt eraan.... Het wordt weer een mooi gigajaar".

Interview: Alexander Van de Sande