Le Tour de Romance
Sommige gigabikers verkeren in de waan dat ze een kans maken om komend seizoen wél hoog te scoren in het eindklassement. In hun kinderlijke naïviteit speuren ze het wereldwijde web af op zoek naar wielerweetjes die van doorslaggevend belang zouden zijn bij de moeizame samenstelling van hun team. Door de overvloed aan informatie begint de twijfel als een bijtend zuur aan hun gezonde intuïtie te vreten. Je hoort deze ziekelijke koersaddicts dan klagen dat ze “eigenlijk meer dan 30 man zouden moeten kunnen selecteren”. Deze gevallen wekken om twee redenen het medelijden van de doorgaans slimmere, mooiere en gezondere lezer van Assselections magazine: ten eerste weet die immers dat renners veel beter en sneller worden geselecteerd op de massa en de vorm van de billen, dan op hetgeen zij of hun coaches ijdel verkondigen in interviews allerhande. Ten tweede houdt onze lezer wél nog tijd over om naar Le Tour de Romance te gaan kijken, een meesterlijke en aangrijpende film over de verboden liefde tussen twee ploegmaats. De film zorgde reeds voor heel wat controverse in de conservatieve wielerwereld en is sinds kort ook te zien in de Belgische bioscopen. Assselections magazine had een onderhoud met scenarist en regisseur Johan Museeuw, die in uitzonderlijk spraakzame – en welsprekende – bui was.
 |
AM. Johan, wat een onvoorspelbare
wending in je carrière!
JM. Vind ik niet hoor. Mijn afscheid van het wielrennen verliep
nogal moeizaam en ik voelde de noodzaak om de hele periode van
me af te schrijven.
Waarom heb je dan geen autobiografie
geschreven?
Dat dacht ik eerst ook. Maar mijn veearts waarschuwde me voor de
consequenties! Het leek me dan ook beter een fictief verhaal te
schrijven over de professionele wielrennerij. Zo kon ik de vele
geheimen van het wereldje wel openbaren, zonder dat er evenwel
namen werden genoemd. Uiteindelijk was het mijn vrouw die op het
idee kwam om er een film van te maken.
Had je dergelijk succes verwacht?
Het zal wel zijn! Dankzij het fictieve karakter van de film kon
ik volledig openhartig zijn. Ik wist dat de vele
taboe-onderwerpen een breed publiek zouden aanspreken.
Welke taboes komen in de film dan wel
aan bod?
Het hoofdthema van de verboden liefde is verwerkt in een
schrijnend verhaal over twee ploegmaats die gevoelens voor
elkaar koesteren. Maar het zijn dus twee mannen hé! Begrijpt ge!
(knipoogt). De coach en hun ploegmaats mogen natuurlijk van
niets weten. En de sponsors uiteraard ook niet!
Daarom, enfin, moeten ze hun liefde vermommen als interesse in
elkaars medisch dossier. Ze luisteren naar elkaars hartslag en
nemen elkaars bloeddruk en zo. Wielrenners doet dan constant,
dus dat valt niet op. Maar van het een komt het ander
natuurlijk! (lacht) Geloof me: fictief, maar wel uit het leven
gegrepen!
Enkele scenes uit Le Tour de Romance. Will Fuck on First Date
 |
 |
 |
Homoprofs bestaan echt?!
Tuurlijk. Ik heb het dan niet over het evidente geflikflooi in de kamers tijdens lange wedstrijden zoals de Tour, wanneer de vrouwen te lang weg zijn. Dat is evident! Maar uitzonderlijk gebeurt het wel eens dat ploegmaats echte diepgaande gevoelens ontwikkelen. Ik heb dat nog zien gebeuren. Dat zijn echte drama's!
En de andere taboe's?
Het subthema zit hem in het feit dat een van beide vrienden een echt natuurtalent is, en de ene na de andere koers wint. De andere is echter een subtopper die het altijd net niet haalt en zich daarom op de duur genoodzaakt ziet om naar verboden middelen te grijpen. Er wordt dus ook met de spuiten gespoten. (schatert)
Ook zien gebeuren?
(Boos) Daar spreek ik niet over!
Er is al heel wat inkt gevloeid over je keuze van de cast...
Wie had kunnen denken dat Tom Boonen, na zijn overwinning op het wereldkampioenschap, nu ook in de running zou zijn voor de Oscar van beste acteur? Dat bevestigt dat ik de juiste keuze heb gemaakt door voor professionele renners in plaats van professionele acteurs te kiezen. Dat geeft de film de nodige naturel. Patrik Sinkewitz is trouwens genomineerd voor de beste mannelijke bijrol!
Maar waarom juist Boonen en Sinkewitz?
Omdat het schone mannen zijn die niet bang zijn van de camera. De ongelooflijke populariteit van Boonen was natuurlijk ook een bijkomende troef. Stel dat de hele film op niets trok – ik was er in het begin toch niet helemaal gerust in – dan was iedereen toch gaan kijken. Gewoon omdat Boonen erin meespeelde.
In de film zitten er enkele expliciete scenes. Was het moeilijk om deze te filmen?
Dat viel nogal mee. Tom en Patrik waren tijdens de opnames ook ploegmaats in het echte leven. Ze stonden dus al eens regelmatig samen onder de douche. Veel gène hadden ze dan ook niet meer. Maar op het moment cruciale ogenblik kregen ze toch wel rode kaken. En dat is ook te zien in de film!
Klopt het dat de film oorspronkelijk Will Fuck On First Date zou heten?
Ja. Ik had die titel bedacht uit commerciële overwegingen. Het is namelijk een titel die mijzelf wel naar de cinema zou lokken. We hadden al T-shirts en promotiemateriaal laten maken. Vandaar ook de hele heisa toen Tom er voor de eerste keer mee voor de camera kwam. Uiteindelijk hebben we toch voor de subtielere titel Tour de Romance gekozen, omdat het toch wel meer een art movie is geworden. Maar de ondertitel blijft wel Will Fuck On First Date, zodat we ons promotiemateriaal niet meer hoefden aan te passen.
Laatste vraag. Waren Boonen en Sinkewitz niet bang voor de gevolgen om aan deze film mee te werken?
Dat moet je aan hen vragen. Mijn probleem is het niet! Eén ding is zeker: bij mij hadden ze er tien jaar geleden niet mee moeten afkomen! Maar de tijden zijn veranderd.
Zoveel is duidelijk!
Regisseur Johan Museeuw en acteur Tom Boonen
na de première van Le Tour de Romance. Will Fuck on First Date
* Alles in deze tekst is fictief en elke overeenkomst tussen bestaande mensen en de personages is dus louter toevallig. Foto's mogen niet gekopieerd worden zonder voorafgaandelijke toestemming van de eigenaars.